Prawo do własnego wyboru i Twoje prawa w Norwegii
Wyznaczanie granic to naturalny przejaw troski o swoje dzieci. Jednocześnie naturalne jest też to, że z wiekiem dzieci uzyskują większe możliwości dokonywania własnych wyborów.
Dziś niektórym dzieciom i młodym ludziom nie pozwala się spędzać czasu wolnego wedle swojego uznania lub samodzielnie dokonywać ważnych wyborów. Czasami to, co robią i z kim rozmawiają, podlega ścisłej kontroli. Niektórzy doświadczają przemocy lub gróźb, jeśli nie robią tego, czego chce rodzina. W przypadku innych presja i komentarze nie pochodzą od rodziny, a od znajomych lub innych osób z tego samego kręgu kulturowego.
W ważnych sprawach, takich jak edukacja i małżeństwo, ważne jest, aby wybór należał do Ciebie. Jest to w Norwegii zagwarantowane ustawowo. Norweska ustawa o dzieciach jest ściśle związane z międzynarodową Konwencją o prawach dziecka ONZ. Konwencja ta mówi, że dzieci mają prawa i powinny żyć godnie bez względu na to, kim są i gdzie mieszkają.
Prawa dotyczące dzieci w Norwegii
Oto kilka wybranych praw:
- Dzieci, które ukończyły 15. rok życia, same decydują o wyborze edukacji oraz dołączaniu do organizacji lub występowaniu z nich.
- Granica wieku do zawarcia małżeństwa w Norwegii wynosi 18 lat, a zmuszanie kogoś do zawarcia małżeństwa jest nielegalne.
- Wiek, od którego zgodnie z prawem decyduje się o własnym zdrowiu, wynosi w Norwegii 16 lat. Po ukończeniu 16 lat możesz samodzielnie pójść do lekarza lub do szpitala i rozmawiać, o czym tylko chcesz – i nikt inny się o tym nie dowie.
- Gdy masz ukończone 12 lat, trzeba Cię zapytać, czy chcesz wyjechać za granicę, jeśli Twoja rodzina wyjeżdża.
- Wszelkie formy obrzezania dziewcząt są surowo zabronione.
- Obecnie w Norwegii zabronione jest wykorzystywanie dzieci jako tłumaczy przez organy publiczne. Jeśli Ty lub Twoi rodzice wybieracie się na spotkanie z organami publicznymi w Norwegii, mają oni obowiązek sprowadzić tłumacza, jeśli będzie to potrzebne.
Międzynarodowa Konwencja ONZ o prawach dziecka
Oto tylko kilka wybranych praw:
- Państwo odpowiada za zapewnienie, by prawa wszystkich dzieci były przestrzegane.
- Dorośli muszą robić to, co jest najlepsze dla dziecka.
- Wszystkie dzieci mają prawo do własnej tożsamości i bycia tym, kim chcą.
- Wszystkie dzieci mają prawo do własnego zdania i wpływania na to, co ich dotyczy.
- Wszystkie dzieci mają prawo do prywatnego życia.
- Wszystkie dzieci mają prawo do tego, by nikt nie wyrządzał im krzywdy fizycznej ani psychicznej ani ich nie wykorzystywał.
- Wszystkie dzieci mają prawo do chodzenia do szkoły i kształcenia się.
- Wszystkie dzieci muszą być chronione przed molestowaniem i wykorzystywaniem seksualnym.
- Wszystkie dzieci, które doświadczyły czegoś trudnego lub szkodliwego, mają prawo do pomocy.
Jeśli jesteś w konflikcie z rodziną
Wychowywanie dzieci w innym kraju niż ten, w którym się dorastało, może być wyjątkowo trudne. Niektórzy rodzice reagują silniejszym kontrolowaniem życia swoich dzieci. Czasami do kontroli włącza się rodzeństwo.
Rodzina lub społeczność mogą się martwić o to, co ludzie o nich powiedzą, jeśli wybierzesz coś innego niż to, czego oni chcą. Taka sytuacja może być bardzo męcząca, jeśli od nikogo nie masz wsparcia. Możesz czuć rozdarcie między pragnieniem niezależności a dobrymi relacjami z rodziną.
Niektóre rodziny uzyskują pomoc rozmawiając z innymi dorosłymi z tego samego kręgu kulturowego, którzy dłużej mieszkają w Norwegii. Inne wybierają pomoc w formie kursu poradnictwa dla rodziców, pomoc od biura ochrony rodziny, służby ochrony praw dziecka, mediatorów lub osoby odpowiedzialnej za pomoc w organizacji pozarządowej.
Jeśli jesteś w konflikcie z rodziną, istnieje kilka możliwych rozwiązań. W przypadku młodego człowieka często dobrym pomysłem jest rozpoczęcie od rozmowy z dorosłym, któremu się ufa. Przykładem kogoś, kto może pomóc, są doradcy do spraw mniejszości.
Doradca do spraw mniejszości
Doradcy do spraw mniejszości pracują w niektórych wybranych szkołach w Norwegii. Ich zadaniem jest zapewnienie przestrzegania praw dzieci i młodzieży poprzez udzielanie wskazówek osobom znajdującym się w trudnej sytuacji. Pomagają również osobom w trudnej sytuacji w wieku powyżej 18 lat.
Doradcy mogą być właściwymi osobami do rozmowy, jeśli czujesz, że Twoje prawa nie są przestrzegane i ktoś zmusza Cię do robienia rzeczy, których nie chcesz robić. Może to dotyczyć wszystkiego – od wyboru edukacji po wybór małżonka. Dzieci i młodzież, które obawiają się przymusowego wysłania przez rodzinę za granicę, również mogą porozmawiać z doradcą do spraw mniejszości.
Możesz się zwrócić do doradcy, jeśli masz trudności z porozumieniem się z rodziną i potrzebujesz porady, jak możecie lepiej rozmawiać. Doradcy do spraw mniejszości wiedzą również dużo o tym, jak to jest dorastać w różnych kulturach i doświadczać uchodźstwa lub migracji.
Doradcy mają obowiązek zachowania poufności i nie mogą rozmawiać o Tobie z innymi osobami, jeśli tego nie chcesz. Wielu osobom trudno jest rozmawiać z innymi dorosłymi o problemach w rodzinie. Na początek możesz spędzić z doradcą do spraw mniejszości trochę czasu, by wzajemnie się poznać. To od Ciebie zależy, ile powiesz i jakich rad wysłuchasz.
W bardzo nielicznych przypadkach doradca do spraw mniejszości musi skontaktować się z innymi osobami, które mogą zapewnić Ci bezpieczeństwo. Może się to zdarzyć w przypadkach, gdy dowie się, że Twoje życie i zdrowie są w poważnym niebezpieczeństwie. Jeśli doradca będzie musiał nawiązać kontakt z innymi osobami, które mogą Ci pomóc, zawsze Cię o tym poinformuje z wyprzedzeniem.
Jeśli chcesz znaleźć najbliższego doradcę do spraw mniejszości, zapytaj kogoś, kto pracuje w Twojej szkole lub obejrzyj listę tutaj: IMDi minoritetsrådgivere på ungdomsskoler og videregående skoler | IMDi
Inne miejsca, w których możesz uzyskać pomoc
Jest wiele osób, które mogą ci pomóc, tu wymieniono tylko kilka.
- Pielęgniarka środowiskowa/pielęgniarz środowiskowy :mają obowiązek zachowania poufności i możesz z nimi rozmawiać między innymi o problemach zdrowotnych, menstruacji, kłopotach ze snem, trudnościach w domu, seksualności, orientacji oraz problemach fizycznych lub psychicznych po obrzezaniu.
- Lekarz pierwszego kontaktu: ma obowiązek zachowania poufności i możesz z nim rozmawiać o problemach zdrowotnych. Mogą to być problemy fizyczne i psychiczne po obrzezaniu, trudności w domu, seksualność lub orientacja.
- Nauczyciel:ma obowiązek zachowania poufności. Nauczyciel jest kimś, komu można zaufać i kogo widujesz na co dzień. Może Ci pomóc wskazując osobę, z którą możesz dalej rozmawiać. Możesz również porozmawiać z innymi pracownikami szkoły, takimi jak doradca lub pracownik socjalny.
- Służba ochrony praw dziecka (Barnevern):zadaniem służby ochrony praw dziecka jest zapewnianie pomocy i wsparcia dzieciom, młodzieży poniżej 18 roku życia oraz rodzinom w trudnych sytuacjach domowych. Obowiązkiem rodzica jest opieka nad swoimi dziećmi. Jeśli jednak nie wywiązują się należycie z tego obowiązku, służba ochrony praw dziecka pomaga dzieciom i młodzieży uzyskać opiekę, bezpieczeństwo i możliwości rozwoju.
- Centrum kryzysowe (Krisesenter): to bezpieczne miejsca, w których możesz mieszkać, jeśli masz ukończone 18 lat, doświadczasz przemocy i potrzebujesz ochrony – zobacz listę najbliższych placówek tutaj: Krisesenter nær deg – Krisesentersekretariatet
Strony internetowe w różnych językach
Liczba języków, na które tłumaczone są te strony, jest różna.
- Jeśli doświadczasz przemocy i kontroli, możesz uzyskać więcej porad, czytając tutaj: Languages - Dinutvei.no
- Tutaj jest strona internetowa, z której można skorzystać, jeśli mieszkasz w Norwegii jako uchodźca lub migrant i zmagasz się z trudnymi myślami i problemami ze snem: SteadyEnglish | sosialarbeidere
- Informacje o opiece zdrowotnej w przypadku okaleczania żeńskich narządów płciowych znajdziesz tutaj: Helsekonsekvenser og helsehjelp etter kjønnslemlestelse - Helsedirektoratet
- Tutaj znajduje się wielojęzyczny przewodnik dla rodziców wychowujących dzieci w różnych kulturach. Identitet og tilhørighet - Voksne for Barn (vfb.no)
- Tutaj jest strona internetowa organizacji, która pomaga imigrantom i uchodźcom we wszystkich kwestiach – od kwestii zamieszkania po konflikty z rodziną: DO YOU NEED HELP ? | SEIF (wpcomstaging.com)
- Jeśli masz pytania dotyczące swojej orientacji seksualnej, tu jest strona internetowa organizacji, która zajmuje się tym tematem: Skeiv Verden - Queer World — Skeiv Verden
Ważne numery telefonów
- Bezpośrednie zagrożenia życia i zdrowia:113
- Policja:112 w nagłych wypadkach i 02800 przy mniej poważnych zdarzeniach.
- Ogólnokrajowe pogotowie ratunkowe: 116 117
Jest to numer ogólnokrajowy, który połączy Cię z najbliższym pogotowiem ratunkowym w Twojej okolicy. - Telefon alarmowy dla dzieci i młodzieży: 116 123
- Zdrowie psychiczne: 116 111
- Linia dla ofiar przemocy i wykorzystywania: 116 006
Jest to linia pomocy dla osób, które doświadczają przemocy lub wykorzystywania w bliskich związkach. - Kirkens SOS (pomoc w kryzysie ze strony kościoła): 22 40 00 40
- Ryzyko samookaleczenia/samobójstwa: 815 33 300 to całodobowy telefon kryzysowy.
- Telefon Czerwonego Krzyża w sprawach związanych z przymusowymi małżeństwami i okaleczaniem żeńskich narządów płciowych: 815 55
Masz pytania lub życzenia dotyczące tej strony internetowej?
My, którzy tu piszemy, również pracujemy z młodzieżą. Chcielibyśmy usłyszeć, co masz do powiedzenia na temat treści na stronie Nora i o czym jeszcze chcesz przeczytać. Zachęcamy do wysłania nam e-maila na adres nora@imdi.no.